Onlangs stuitten wij op een schitterende compilatie van Spacetime Recordings, een label dat tot nu toe wat onder onze radar was gebleven. Labelbaas Darren Nye was zo blij met de aandacht dat hij ons direct zijn hele catalogus toestuurde via Bandcamp-codes. Dat was misschien wat overdreven, dus vroeg hij ons om vooral de nieuwste releases uit te lichten—bij deze dus!
Deze verzamelaar is een feest voor liefhebbers van de typisch Britse variant op Detroit-techno. In de jaren 90 ontstond er in Engeland een unieke stroming geïnspireerd door de warme, futuristische klanken uit Detroit. Denk aan diepe, zwevende synths, rollende snares en een sfeer die zowel melancholisch als hoopvol is. Naast bekende namen als B12 en The Black Dog, waren ook artiesten als Kirk Degiorgio (As One), Stasis, Steve Pickton (Stasis, Phenomyna), Mark Broom en Plaid (voorheen onderdeel van The Black Dog) belangrijke pioniers. Labels als Applied Rhythmic Technology (ART), Warp, Peacefrog en Likemind speelden een grote rol in het verspreiden van deze sound.
Wat deze Britse Detroit-techno zo bijzonder maakt, is de combinatie van de emotionele diepgang van Detroit met een typisch Britse abstractie en experimenteerdrift. Het is muziek die je zowel op de dansvloer als thuis op de bank weet te raken: dromerig, ruimtelijk en altijd met een futuristische inslag. Deze compilatie van Spacetime Recordings sluit daar naadloos bij aan—een aanrader voor iedereen die houdt van tijdloze elektronische muziek.
'Erwuchs' van Morgen Wurde & Tis featuring Tetsuroh Konishi (op trompet) is een album dat de organische en elektronische wereld met elkaar verbindt door het gebruik van getransformeerde akoestische instrumenten in diepe dansmuziek. Een fascinerende samensmelting van minimal techno, neo-klassiek, ambient en (dark)jazz. Het is de derde release in de 'Slit Art' subserie van FORM@ RECORDS. Denk aan elektro-akoestische geluiden, eindeloze diepten van galm en reverb, minimale beats en jazzy akkoorden.
De tracks balanceren tussen relaxte, sfeervolle passages en adembenemend intense momenten. Melodieën maken plaats voor klanklandschappen, waarbij de ene keer het ritme en de andere keer de atmosfeer de boventoon voert. Hoogtepunt voor mij is het nummer 'Wehte', waarin een onweerstaanbare groove samenkomt met weidse trompetklanken en diepe ambient pads. Een album voor avontuurlijke luisteraars die houden van grensverleggende elektronische muziek.
Voor mousique.nl en subjectivisten.nl heb ik al vaker geschreven over het Franse Ultimae, het is een genoegen om voor whathappens.be opnieuw de aandacht te vestigen op een van hun meest iconische releases: de heruitgave van AES DANA’s'Leylines'. Oorspronkelijk uitgebracht in 2009, bereikte dit album de #1-positie in de iTunes USA elektronische charts en geldt het als een mijlpaal binnen de ambient- en downtempo scene.
Geïnspireerd door het mystieke concept van leylijnen, verkent 'Leylines' de verbindingen tussen muziekgenres, emoties en de natuur. AES DANA (Vincent Villuis) creëerde het album met een mix van veldopnames, analoge synthesizers en digitale texturen, wat resulteert in diepe, gelaagde soundscapes en een melancholische, filmische sfeer. De nieuwe, geremasterde editie is nu beschikbaar als digitale release, cd en lp – een uitgelezen kans om (opnieuw) kennis te maken met dit label.
Dromerige pianoklanken, afgewisseld met feeërieke zanglijnen en subtiele elektronica: dat is de sfeer die Sofi Paez neerzet op haar nieuwe album. De release verschijnt via de OPIA Foundation, het label van Ólafur Arnalds, dat zich richt op samenwerkingen met gelijkgestemde artiesten. Sofi Paez weet met haar muziek een frisse, eigentijdse draai te geven aan neoklassiek. Elk nummer is zorgvuldig opgebouwd en speelt met sfeer en detail, zonder te vervallen in zwaarmoedigheid. Ideaal voor wie houdt van moderne, sfeervolle pianomuziek met een persoonlijke touch. Fans van Ólafur Arnalds, Nils Frahm of Hania Rani zullen hier zeker iets in herkennen.
Meetsysteem is terug! De Amsterdamse oddball indie-popband lanceert dit voorjaar hun langverwachte derde plaat – en het is hun mooiste tot nu toe. Een muzikale trip vol poëtische teksten met duistere randjes. Het is een collage van leven geworden, zegt Ricky Chermin – het brein achter Meetsysteem – zelf. Vol melancholie en experiment. Met gasten als Sophie Straat, Arie van Vliet en Nana Adjoa klinkt Meetsysteem vrijer, donkerder en rijker dan ooit. Laat je meevoeren – verdwalen mag.
Gladkazuka’s 'Acid Floresta' is zo’n album dat meteen onder je huid kruipt: een broeierige mix van straatgeluiden, Latijns-Amerikaanse ritmes en elektronische experimenten die je van de hoekwinkel naar de dansvloer sleurt. Wat ik er zo tof aan vind, is hoe de plaat niet kiest tussen rauw en gepolijst - alles mag naast elkaar bestaan, van de spontane percussie tot de diepe synths. Vooral tracks als 'tatami', '3am', 'esta creatura' en 'la ochenta' springen er uit door hun originele vibe en aanstekelijke energie. Voor mij is dit een release die je zowel thuis als op een feestje wilt horen.
Het nieuwe album ‘Under a Familiar Sun’ is het werk van The Vernon Spring, alias van de Britse componist en producer Sam Beste. Wat Beste uniek maakt, is hoe hij meer soul uit de piano - en andere instrumenten - weet te halen dan ik bij weinig andere artiesten heb gezien. Hij is het etherische broertje van Jamie Lidell: zijn spel is doordrenkt van gevoel en subtiliteit. Het album bestaat uit twaalf elegante, empathische nummers waarin Beste zich verdiept in thema’s als familie en wereldwijde verantwoordelijkheid in een tijd van morele onzekerheid.
Field Records brengt met trots de eerste volledige vinyl editie uit van Monolake's baanbrekende experimentele dub techno, 'Hongkong'. Het album werd oorspronkelijk uitgebracht in 1997 op het nu klassieke Chain Reaction label en is ontstaan tijdens de studie van Gerhard Behles en Robert Henke in de computerwetenschappen en hun onderdompeling in de Berlijnse techno scene. Ze maakten gebruik van de Max/MSP programmeeromgeving en namen uitgebreide veldopnames op tijdens hun reis naar Hong Kong in 1996.
Het tweede album van Monolake, uitgebracht in 1999 op zijn eigen label, is nog steeds erg goed. De nummers zijn kleurrijk en levendig en laten de vele invloeden zien die de muziek van Monolake hebben gevormd, van techno tot drum & bass, ambient tot acousmatische muziek en electro. Dit album is ook het laatste dat gelijk verdeeld is gecomponeerd door Robert Henke en Gerhard Behles, die daarna volledig gericht waren op het runnen van Ableton, wat natuurlijk ook niet het slechtste was wat er kon gebeuren.
